Çünkü saat dönüyordu kendi içine kaçarak
ölüm en harbi tonudur kırmızının kan ise kaypak
eteklerini yırtarak döndürüyordu deniz fenerleri kahpe tepelerin
korku sağlam çocuktur, cesaret en alt tonu marşların
...ki bazı saatler de dönüyordu dalgalarla sarmalayıp kendini
gelip gidiyordu deniz, yeşil eteğini açan bütün karalar ananızdı
sürüklenen yok oluyordu, kalan yok...
zaman genleştikçe bir balon gibi ölünün dudaklarında
bütü